Таямніца Неманіцы, альбо гісторыя пра сямейны хутар

Барысаўшчына – адзін з рэгіёнаў, які я даследую для сваёго сяменага дрэва. Мае продкі па бацькоўскай лініі жылі там на працягу як мінімум двух стагоддзяў. І хаця ў прынцыпе мне пашанцавала, што шмат якія дакументы захаваліся, я ўсё роўна сутыкаюся з тым, што нейкай інфармацыі не хапае. Вялікай дапамогай у пошуку мне сталі мае сваякі: …

Такое цудоўнае прозвішча Хер

Я не жартую, што прозвішча цудоўнае і як мінімум адметнае, хаця ў Беларусі пэўна яно больш не існуе. Сапраўды чым правінілася прозвічша сугучнае з літарай стараславянскага алфавіта Хер? Ці літара і прозвішча вінаватыя, што сталі замяняльнікам іншага слова? Мае сябры вельмі весела рагочуць, калі я ім апавядаю, што калі б не брат майго дзеда, які хацеў больш “простае” …

Ох і ах, альбо як Пінская шляхта не падзяліла вуллі ў 17 ст.

Па матчынай лініі шмат маіх продкаў належалі да пінскай шляхты. Магчыма таму твор Дуніна-Марцінкевіча з аднайменным назовам мне так блізкі і нібыта больш родны. І ў сямейных гісторыях я бачу нейкія паралелі з творам Дуніна-Марцінкевіча: і гонар, і складаны выбар годнага партнэра, і дробныя сваркі за маёмасць і шмат іншага… Сярод прозвішчаў, якія сустракаюцца ў …